Μπροστά σε μία κενή οθόνη,
μ'έναν κέρσορα να αναβοσβήνει...
Μ' ένα αίσθημα να την τραβάει
σε έναν βυθό αδράνειας και σκέψεων.
Ένα μούδιασμα και
καμία επαφή με την πραγματικότητα.
Όλα συμβαίνουν από μόνα τους.
Καμία συμμετοχή.
Ένας αναστεναγμός.
Κι άλλη μια ασυνάρτητη ανάρτηση.
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου