"Έρωτας.."

Προχωράω, αφήνοντάς τον πίσω μου σ' ένα διάδρομο γεμάτο φωνές, πρόσωπα, συζητήσεις..
Καθώς απομακρύνομαι βουρκώνω, μουδιάζω, πνίγομαι.

Για 'σένα, που δεν μπορείς ν'ακούσεις την κραυγή μου στη σιώπη.
Που δεν μπόρεσες να διαβάσεις αυτά που έγραφα στο σκοτάδι.
Που δεν μπόρεσες να αισθανθείς αυτά που ένιωθα στο μυαλό μου.
Που δεν κατάφερες να με φτάσεις όταν καθόμουν ακίνητη και σε κοιτούσα.
Που χαμογέλασες όταν με είδες να δακρύζω.

Σ'αφήνω...